Waarom stotter ik? Het is een vraag die je misschien al vaak hebt gesteld. Of je nu al sinds je kindertijd stottert of pas op een latere leeftijd bent gaan stotteren, de onzekerheid over de oorzaak kan frustrerend zijn. In dit artikel geven we heldere antwoorden. Je ontdekt waar stotteren vandaan kan komen, wat het met je doet, en wat je kunt doen om er beter mee om te gaan.
Stotteren ontstaat niet omdat je iets verkeerd doet. Het is een complex samenspel tussen je hersenen, zenuwstelsel, spieren en emoties. Bij mensen die stotteren worden de signalen die je hersenen naar je mondspieren sturen soms vertraagd of verstoord. Daardoor stokt je spraak, herhaal je klanken of wordt je stil.
Je denkt misschien vlot, maar je mond doet niet automatisch mee. Dat kan voelen alsof je controle verliest, terwijl je juist probeert extra je best te doen. Die spanning maakt het vaak erger, waardoor je in een vicieuze cirkel belandt.
De oorzaken van stotteren verschillen per persoon. Vaak is het een combinatie van factoren:
Het is belangrijk om te weten dat niemand de schuld heeft. Je stottert niet omdat je iets fout doet of niet genoeg je best doet. Het is iets wat gebeurt, en waar je wél grip op kunt krijgen met de juiste hulp.
Stotteren kan meer doen dan je denkt. Misschien vermijd je telefoontjes, presentaties of spontane gesprekken. Misschien kies je andere woorden om haperingen te voorkomen. Je kunt je gespannen voelen in sociale situaties of bang zijn voor de reacties of ongeduldigheid van een ander.
Dit alles heeft invloed op hoe je jezelf ziet. Je voelt je misschien minder vrij, minder zeker of zelfs anders dan anderen. Dat is zwaar – maar je bent niet alleen. Veel mensen delen dit gevoel. En het goede nieuws: er is hulp en je kunt stappen zetten.
De eerste stap is begrijpen dat je niet de enige bent. En dat je er niet mee hoeft te blijven worstelen. Er zijn behandelingen die écht kunnen helpen:
Elke behandeling begint met een gesprek. Een logopedist of stottertherapeut kijkt samen met jou wat werkt. Het doel is niet om ‘perfect’ te leren praten, maar om met meer vertrouwen en rust te spreken.
Nee. Stotteren is geen gevolg van een gemaakte fout of iets wat je gedaan hebt.
Dat heeft te maken met aanleg, de hersenwerking en andere omstandigheden. Bij sommige mensen is de communicatie tussen de hersenen en de spraakspieren gevoeliger dan bij anderen.
Ja, stress kan stotteren verergeren. In ontspannen situaties merk je vaak dat het minder wordt. Daarom is ontspanning en ademhaling zo belangrijk.
Zeker. Met de juiste hulp kun je leren hoe je meer controle krijgt over je spraak. Volledig verdwijnen doet het misschien niet altijd, maar het hoeft je leven niet te beheersen.
Nee. Iedereen hapert weleens. Stotteren is vaker, langduriger en kan gepaard gaan met spanning of blokkades.